Pod pojęciem doskonalenia psychiki rozumiem, przede wszystkim rozwijanie świadomość samego siebie, poprzez rozpoznawanie własnych reakcji. Praktycznie jest to najważniejsze w procesie samodoskonalenia i samopomocy. Po prostu im lepiej rozumiemy, tym łatwiejszy jest wybór nowych postaw i zachowań. Dostrzegam wśród ludzi cztery charakterystyczne podejścia do tego zagadnienia. Pierwsza grupa na tyle ma sprawną psychikę, że ich życie niemalże we wszystkich sferach jest satysfakcjonujące. Stąd nie zwracają uwagi na swoje wnętrze. Nie skupia się na nim również druga grupa, ale z innego powodu. Grupę tę psychologia nazywa aleksytymikami, albo analfabetami emocjonalnymi. Zupełnie nie radzą sobie z emocjami, dlatego blokują je i praktycznie nie są zainteresowani samoobserwacją. Trzecia grupa czuje i dostrzega, ale jednocześnie nie wierzy, że może cokolwiek ze sobą zrobić, niektórzy z tej grupy po prostu boją się wglądu w siebie. Dlatego uczą się trwania w tym stanie, starając się poradzić sobie z pojawiającym się dyskomfortem. Ostatnia, czwarta grupa poszukuje, jest otwarta na każdą wiedzę, która pomoże im zrozumieć siebie i innych. Niektórzy z tej grupy czerpią ogromną frajdę z budowania świadomości samego siebie, gdyż poczuli jak proces ten przekłada się na ich poczucie własnej wartości.